**********************************

روسری تو بادبان

قبول . 

وقتی که دندانهای راه شیری را کشیده اند

با خمیازه ی آسمان راه بی افتیم کجا ؟ !!!

لابد انتظار داری به آفتاب زیر پیراهنت

که سر بیرون زده اینجا

                              دلخوش کنم ؟

گور پدر نیمه ی پایینی ...

این که جل و پلاس جمع کنم ببندم به هیکلی قناس تر از

جاده ی بی انتها , تنها.

کار من نیست .

کار تو هم نیست .

فراموش کن که فراموش کنم  بوی دستانم را .

فقط دستهای تو را دوست دارم

                                  بپا خیزان همه را و زمانه را .